-->

Sunday 29 May 2011

Kesian ke kelakar ?

once upon a time....
cite nye time aku n hubby g jogging after keje baru2 ni.... ^^) together2
kami pon g la menuju ke tmpat org men skateboard kt putrajaya area precint 20 tu... otw nak balik tu laki aku lari blakang aku lah kan n kat situ org slalu lalu lalang gak la termasuk la mat endon n mat bangla yg baru pulang kerja... tetibe ade la sorg mat bangla ni lalu bertentangan ngan aku dgn menaiki basikal mounten bikenye... aku pon jogging ler mcm biase dgn x pandang kiri kanan aku pandang depan je tetibe ...
aku terdengar bunyi org jatuh terbabas... bile aku pandang blakang je aku tengok mat bangla tu terbabas n jatuh kt divider tgh jalan.. aku pon rase kesian sgt tp tgk laki aku buat bodoh je tanpe membantu pon mat bangla yang jatuh td n trus jogging... so aku terpakse la istighfar je dlm hati supaye org tu xde pape or cedera...
nak di jadi kan cite, aku tanye la kt laki aku apesal x tolong langsung org td jatuh ... kesian kt dia.... (ngan muke sedih aku bercakap)
pastu laki aku pon bukak cite yg mmg aku x perasan ... sungguh aku x perasan langsung!!!
mase kitorg ngah jogging tu laki aku nmpak yg mat bangla td pandang aku atas bwh smpai 180 darjah pusingan kepala nya sampai dia terbabas lalu melanggar divider jln tu... n mase laki aku nmpak mata mat bangla tu x berkelip lgsung pon dia pon berdoa dlm hati supaye si mat bangla tu jatuh la dr basikal nye dan akhirnye mmg pon dia jatuh tersembam ke tanah dek kerana memusingkan kepala 180 darjah sambil mengayuh basikal ke depan.... aku pon ketawa mcm nak terkeluar isi perut.... bukan sbb ape tp sbb dia jatuh tgk aku jogging... dah sah2 lah aku sopan memakai baju longgar dan bertudung tp org tu ttp pandang aku n leh jatuh plak... sbb tu la laki aku xmo tolong dia.....
so korg pk la ini cerite kesian or kelakar???

^_^ moral of the story : jgn pandang belakang basikal :)

No comments:

Post a Comment